Gdy rodzice chwalą dzieci, te chcąc słyszeć pochwały
skupiają się na czynnościach które je wywołują. Przykładem może być nauka. W
ten oto sposób zaczęła się obsesja Shizuku Mizutani. Obsesja, ponieważ nauka i
najlepsze stopnie stały się priorytetem w jej życiu. Prawdopodobnie tak by
zostało gdyby nie to, że została poproszona o dostarczenie materiałów ze
szkoły, do chłopaka który nigdy się w niej nie pojawia.
Haru Yoshida - obarczony złą sławą po tym jak stał się
bohaterem brutalnego incydentu, zaprzestał chodzenia do szkoły. Nic nie
wskazywało na to, że zmieni swoje nastawienie. Shizuku nie poszła do niego by
nakłaniać go do powrotu. Było to jej obojętne, jak wszystko inne prócz nauki.
Na szczęście lub nie, w życiu nie wszystko dzieje się tak
jak byśmy tego chcieli. Czasem jeden przesadnie szczery człowiek potrafi
zmienić kompletnie nasz światopogląd. Czasem jeden nic nie znaczący gest bywa
początkiem przyjaźni, a może nawet miłości.
Pierwsze wrażenia:
Jedno spojrzenie,
czasem tylko tyle wystarczy by zapamiętać coś do końca życia lub
zniechęcić się do czegoś. Jedno spojrzenie na Tonari no Kaibutsu-kun pozwoliło
mi oszacować, że jest to shoujo. Z niewyjaśnionych jak dla mnie przyczyn, potrafię rozpoznać shoujo nie rozumiejąc tytułu, nie znając zarysu historii czy
choćby autora, wystarczy, że zobaczę postaci i już wiem.
Jako osoba otwarta nie zniechęcam się tak szybko, pomimo
niewielkiego zasobu czasu jakim dysponuje, nie skreślam niczego tylko i
wyłącznie na podstawie pierwszego spojrzenia. Cóż, to była bardzo dobra
decyzja. Jestem zwyczajnie urzeczony. Postaci są wykreowane w taki sposób, że
dają uczucie jakby były wzorowane na prawdziwych osobach. Oczywiście wszystko
jest podkoloryzowane i przejaskrawione, jakkolwiek są to ludzie z którymi
miałem kontakt, z którymi mogę się identyfikować.
Historia tak wiele razy przerabiana przez tytuły
przeznaczone dla męskiej widowni, człowiek nieprzystosowany, kompletnie
oddający się jednemu zajęciu, nagle wpada w wir który raz na zawsze ma go
wyrwać z objęć samotności. Taka właśnie jest Shizuku Mizutani i jej nowopoznany
przyjaciel Haru Yoshida. Z dwóch zupełnie odmiennych przyczyn, oboje
pozostawali na marginesie i byli pozbawieni życia towarzyskiego, o innym
podejściu do tego faktu, ale jakże podobni w swojej odmienności.
Geneza:
Manga:
Autor: Robico
Ilustracje: Robico
Publikacja: Kodansha
Data wydania: od 2008 r.
Tomy: dotychczas 10
Dane serii:
Reżyseria: Hiro Kaburaki
Studio: Brian’s Base
Sieć: TV Tokyo
Data wydania: 2 Październik 2012
Planowana ilość odcinków: 13
Długość pojedynczego odcinka: ~25 minut
Styl:
Jak już wspomniałem we wprowadzeniu. Z racji gatunku wyczuwa się, że anime jest przeznaczone dla kobiet. Dużą uwagę przywiązuje się do kreacji postaci i ich ubioru, drobne szczegóły wskazują na to, że postaci dbają o to jak wyglądają. Oczywiście jako anime którego akcja głównie toczy się w szkole, przeważnie będziemy oglądać mundurki które dla nich zaprojektowano. Nie zobaczymy tutaj natomiast zbyt wielu postaci, których ubiór składa się z jeansów/ dresów i podkoszulka (ekhem, co jest złego w takim stylu?).
Jak już wspomniałem we wprowadzeniu. Z racji gatunku wyczuwa się, że anime jest przeznaczone dla kobiet. Dużą uwagę przywiązuje się do kreacji postaci i ich ubioru, drobne szczegóły wskazują na to, że postaci dbają o to jak wyglądają. Oczywiście jako anime którego akcja głównie toczy się w szkole, przeważnie będziemy oglądać mundurki które dla nich zaprojektowano. Nie zobaczymy tutaj natomiast zbyt wielu postaci, których ubiór składa się z jeansów/ dresów i podkoszulka (ekhem, co jest złego w takim stylu?).
Ocena:
Fabuła: 10/10 – W chwili obecnej (8
odcinek), jestem pewny, że obejrzę to anime do końca. Warto zwrócić uwagę na
profil psychologiczny postaci. Są dobrze dopracowane, nie są nafaszerowane
stereotypowymi cechami, które tak często widać w męskich produkcjach. Osobiście
nigdy nie widziałem problemu wycofania społecznego przedstawionego w tej
perspektywie.
Styl: 10/10 – Ewidentnie kobiecy
choć nie jest to jego wadą. Daje pełne 10 ponieważ w porównaniu do innych
Shoujo jakie oglądałem nie jest przesadnie cukierkowy, jest stonowany i
właśnie to jest jego główną zaletą. Może cieszyć oczy zarówno żeńskiej jak i
męskiej części widowni.
Ocena ogólna: 9/10 – Niewątpliwie jest
to pozycja warta polecenia i obejrzenia. Pytanie tylko czy rozwój akcji będzie
na tyle intrygujący, że widz będzie chciał do niej kiedyś wrócić? Być może gdy
seria dobiegnie końca zmienię zdanie, wszystko w rękach twórcy (anime rzecz
jasna).
Źródła i więcej informacji:
Wikipedia (angielski)
Anime News Network (angielski)
Źródła i więcej informacji:
Wikipedia (angielski)
Anime News Network (angielski)